Me, my ghost: After story
เตียงนอนหลังกว้างภายในห้องนอนขนาดใหญ่แทบจะกลายเป็นสมรภูมิรบหลังจากที่คิมมยองซูและอีซองยอลทานอาหารเย็น
และใช้เวลาพักผ่อนหย่อนใจอยู่ที่หน้าทีวีได้พักใหญ่
ก่อนที่ชายหนุ่มรุ่นพี่จะเป็นฝ่ายลากร่างบอบบางของคนหน้าหวานที่เอาแต่ซุกซบเข้าหาอ้อมกอดของเขาในขณะที่พวกเขากำลังดูละครหลังข่าวกันอยู่
การกระทำของอีซองยอลนั้นทำให้คิมมยองซูไม่อยากจะอดทนอีกต่อไป
ริมฝีปากร้อนฉกจูบเข้าที่กลีบปากนุ่มที่เผยอรับจูบของเขาอย่างเต็มใจ
นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เราจูบกัน แต่มันเป็นครั้งที่เท่าไรแล้วคิมมยองซูก็ไม่อาจนับ
หากแต่สิ่งที่เขารู้ก็คือเขาหลงใหลในรสจูบของอีซองยอล
รวมไปถึงร่างกายหวานฉ่ำของคนใต้ร่างที่ตอนนี้กำลังบิดร่างกายอย่างทรมานเพราะการเล้าโลมจากเขาเอง
คิมมยองซูค่อยๆไล่จูบไปตามเรือนกายเนียนนุ่มของอีซองยอล
พร้อมกับมือทั้งสองข้างที่ลูบไล้และนวดเฟ้นผิวเนื้อของอีกฝ่ายอย่างหลงใหลและต้องการปลุกเร้า
ร่างกายของอีซองยอลนั้นเขาสามารถพูดได้เต็มปากว่าเขารู้จักมันดีเสียยิ่งกว่าเจ้าของเองด้วยซ้ำ
“อ้าขาหน่อยครับ”
รุ่นพี่หน้าหล่อกระซิบเสียงพร่าในขณะที่จับขาของคนหน้าหวานขึ้นชันเข่า
โดยที่อีกฝ่ายเองก็ให้ความร่วมมือโดยการแยกปลายขาออกให้เขาสามารถแทรกตัวเข้าไปได้
คิมมยองซูแตะเข้าที่ก้นนุ่มของอีซองยอลอย่างหยอกเย้า ก่อนจะส่งปลายนิ้วไปหยอกล้อกับช่องทางที่เขาปรารถนาจะแทรกกายเข้าไป
เพียงแค่กดปลายนิ้วลงบนนั้นตัวของอีซองยอลก็สั่นเสียจนมยองซูต้องหลุดหัวเราะออกไป
“ฮื้อ
อย่าแกล้งน้องยอลสิฮะ” ชายหนุ่มหน้าหวานพยายามจะพูดให้ดูดุ
แต่เมื่ออีกฝ่ายพูดด้วยน้ำเสียงแหบพร่าเช่นนี้แล้วกลับกลายเป็นว่าอีซองยอลนั้นเพิ่มความต้องการของคิมมยองซูให้มากยิ่งขึ้นกว่าเดิมเสียอีก
วิศวกรหนุ่มขบฟันแน่น
ก่อนจะสอดแทรกปลายนิ้วเข้าไปภายในช่องทางอ่อนนุ่ม
ขยับขยายทางรักนั้นให้กว้างมากพอที่จะรองรับร่างกายของเขา
ก่อนจะดึงนิ้วออกมาแล้วแทนที่ด้วยแก่นกายร้อนผ่าวของตนเองจนอีซองยอลที่รองรับความต้องการนี้ต้องยกมือขึ้นมาตีแรงๆบริเวณหัวไหล่ของเขาด้วยความขุ่นเคือง
“พี่... อ๊ะ...
จะรีบไปท— อื้อ ทำไมครับ” เสียงที่อีซองยอลใช้พูดนั้นฟังดูกระท่อนกระแท่นไม่น้อย
เมื่อคิมมยองซูเริ่มขยับร่างกายเพื่อบอกให้อีกฝ่ายได้รู้ว่าเขาคิดถึงอีซองยอลมากเพียงใดตลอดระยะเวลาเกือบหนึ่งสัปดาห์ที่ต้องห่างกัน
“ก็พี่อยากให้น้องยอลรู้นี่ครับว่าพี่คิดถึงน้องยอลมากแค่ไหน”
คนหน้าหล่อว่าพลางสอดแขนเข้าที่ข้อพับเข่าของอีซองยอลแล้วออกแรงขยับกายช่วงร่างให้เร็วและแรงขึ้น
ส่วนอีซองยอลนั้นก็ยื่นมือของตนมาปรนเปรอแกนกายของตนเองที่ในตอนนี้เขาเริ่มรู้สึกได้ว่าอีกไม่นานก็จะถึงฝั่งฝันแล้ว
คิมมยองซูแทรกกายเข้าออกเช่นนั้นซ้ำๆ
ก่อนที่ร่างทั้งร่างจะเกร็งกระตุกให้เขาต้องรีบถอนกายออกจากร่างกายของคนรักแล้วใช้มือขยับแกนกายของตนเองจนปลดปล่อยออกมาเต็มฝ่ามือ
“คิดถึงน้องยอลนะครับ”
กระซิบบอกคนหน้าหวานเสียงนุ่มทั้งยังกดจูบแผ่วเบาลงบนหน้าผากของอีซองยอลเพื่อยืนยันว่าสิ่งที่เขาพูดมานั้นเป็นความจริง
ในขณะที่คนที่นอนราบไปกับเตียงเองก็ยิ้มรับคำพูดนั้น
ก่อนจะพูดตอบกลับมาอย่างอ่อนหวานจนหัวใจของคิมมยองซูต้องกระตุกเพราะคนคนนี้อีกครั้ง
“น้องยอลก็คิดถึงพี่แอลเหมือนกันฮะ”
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น