วันพุธที่ 9 สิงหาคม พ.ศ. 2560

[Yaoi] Falling in love : 19

Falling in love : 19



บูมก้มหน้าลงไปป้อนจูบให้บีมอีกครั้ง ในขณะที่มือข้างหนึ่งก็ฉวยโอกาสปลดกระดุมกางเกงยีนส์และรูดซิปลง ก่อนที่เจ้าตัวจะล้วงมือเข้าไปสัมผัสกลางกายอันร้อนผ่าวของรุ่นพี่หน้าหวานที่ในตอนนี้มีเพียงกางเกงตัวจิ๋วขวางกั้นอยู่ มือหนาบีบคลึงเพื่อเร่งเร้าอารมณ์ของคนใต้ร่าง จนร่างกายของบีมเริ่มขยับขยายขึ้นมาสู้มือเขา บูมแลบลิ้นออกมาเลียริมฝีปากในขณะที่หยัดตัวขึ้นมามองใบหน้าหวานที่แดงเรื่อของคนรัก เด็กหนุ่มหน้าหล่อค่อยๆ รูดรั้งกางเกงชั้นในของบีมจนท่อนเนื้อของอีกฝ่ายดีดผึงขึ้นมาบ่งบอกว่าในตอนนี้คนเมานั้นกำลังต้องการการปลอดปล่อยแค่ไหน

“พี่บีมครับ” บูมเอ่ยเรียกเสียงพร่า ในขณะที่บีมนั้นตอบกลับมาด้วยน้ำเสียงที่เจือเสียงหอบหายใจอย่างหนักหน่วงกลับมา เพราะบูมขยับข้อมือของตัวเองเพื่อผ่อนปรนอารมณ์ที่ร้อนรุ่มให้กับคนรัก

“ห-หืม?”

“คนเมาต้องเป็นเมียนะครับคนดี”

“อื้อ” บีมส่งเสียงในลำคอที่บูมจะทึกทักเอาว่าเป็นการตอบรับคำพูดของเขา เด็กหนุ่มหน้าหล่อยกยิ้มมุมปาก ยืดตัวขึ้นแล้วถอดเสื้อที่ตัวเองสวมใส่อยู่ออกให้พ้นกาย โยนมันไปทิ้งอยู่ตรงมุมไหนสักมุมหนึ่งของห้อง จากนั้นจึงทิ้งตัวลงมานอนทาบทับร่างที่บางกว่าเขาของรุ่นพี่หน้าหวาน ริมฝีปากร้อนผ่าวแตะลงบนผิวเนียนนุ่มเกินชาย กดจูบและดูดดึงจนทิ้งรอยแดงจางๆ ไว้บนผิวนั้นเพื่อแสดงความเป็นเจ้าของ หากแต่บูมไม่ได้ทิ้งรอยนั้นเอาไว้ในที่ที่สามารถมองเห็นได้ง่ายเพราะเขากลัวว่ารุ่นพี่หน้าหวานจะถูกพูดถึงในทางที่เสียหายได้

มือหนาที่ร้อนจัดลูบไปตามเรือนกายที่ในตอนนี้ยังมีเสื้อยืดตัวบางปิดทับอยู่ ที่สุดท้ายแล้วบูมก็ทนไม่ได้จนต้องออกแรงกึ่งบังคับให้คนหน้าหวานยอมให้ความร่วมมือในการถอดเสื้อตัวนั้นออกไปจนได้ ริมฝีปากของบูมแห้งผากในตอนที่เขาได้มองเห็นรูปร่างของบีมเต็มตา เมื่อก่อนตอนที่เรียนอยู่ที่โรงเรียนชายล้วน บูมตั้งคำถามกับตัวเองเสมอในตอนที่เพื่อนหลายคนเริ่มมีแฟนเป็นผู้ชายด้วยกันว่ารูปร่างของผู้ชายมันน่าหลงใหลตรงไหน ในเมื่อก็มีเหมือนกันทุกอย่าง

หากแต่ในวันนี้บูมได้คำตอบแล้ว เขาได้คำตอบจากเรือนร่างของคนรักที่นอนทอดกายอยู่ใต้ร่างเขาคนนี้

ผิวกายเนียนนุ่มนั้นถูกเขาละเลียดชิมอย่างใจเย็น บูมกดจูบหนักๆ ลงบนหน้าทองแบนราบที่คนได้รับสัมผัสถึงกับต้องเกร็งกล้ามเนื้อขึ้นมา เรียวขาทั้งสองข้างถูกเขาใช้มือดันให้มันแยกออกจากกันจนเปิดเผยร่างกายของอีกคนให้เขาได้มองอย่างเต็มตา ปลายลิ้นร้อนถูกใช้ไล้เลียไปบบนริมฝีปากที่แห้งผากของตัวเองอีกครั้ง ก่อนที่บูมจะบรรจงใช้มือข้างหนึ่งกอบกุมแกนกายของคนหน้าหวานที่นอนระทดระทวยจนแทบจะจมไปกับเตียงอยู่แล้ว

บูมเริ่มการขยับข้อมือเพื่อปรนเปรอบีมที่ส่งเสียงครางสลับกับเสียงหอบกายใจที่เร้าอารมณ์ของบูมได้เป็นอย่างดี เด็กหนุ่มเพิ่มจังหวะไปตามที่เขาสังเกตเห็นได้ว่าบีมต้องการแบบนั้น ก่อนจะเบาแรงมือลงจนกลายเป็นจังหวัเนิบนาบให้คนที่นอนกัดปากต้องลืมตาขึ้นมาจ้องเขาเขม็ง

“เร็วกว่านี้สิ” บีมออกคำสั่งแม้เสียงนั้นแทบจะถูกลมหายใจของเจ้าตัวกลบจนมิด ดวงหน้าหวานแดงก่ำและเต็มเปี่ยมไปด้วยความรู้สึกที่พลุ่งพล่ายทำให้บูมอดไม่ได้ที่จะหยัดตัวขึ้นไปเพื่อป้อนจูบให้รุ่นพี่หน้าหวาน เด็กหนุ่มเพิ่มจังหวะในการขยับข้อมือมากขึ้นตามคำสั่งที่ได้รับจนกระทั่งบีมเริ่มส่ายสะโพกสวนกับจังหวะการขยับข้อมือของเขา ร่างทั้งร่างของคนหน้าหวานกระตุกเป็นจังหวะก่อนที่เจ้าตัวจะปล่อยทุกหยาดหยดของความรู้สึกออกมาจนเลอะมือเขาไปหมด

หนุ่มบริหารลดมือของตัวเองลงไปแตะเข้าที่กลีบเนื้อที่ปิดสนิททางด้านหลัง แขนข้างหนึ่งถูกใช้เป็นเครื่องมือในการดันขาของบีมให้แยกออกกว้าง ในขณะที่มือข้างที่เลอะนั้น บูมใช้ปลายนิ้วของตัวเองนวดคลึงบริเวณปากทางที่เขาอยากจะเข้าไปสัมผัสและซุกซบตัวอยู่ในนั้น หลังจากที่ลองสัมผัสภายนอกของคนรักได้สักพัก เด็กหนุ่มหน้าหล่อก็พยายามสอดนิ้วของตัวเองเข้าไปเพื่อเบิกทางไม่ให้คนที่รับสัมผัสต้องรู้สึกทรมาน หากแต่ใบหน้าหวานของบีมที่เหยเกและเสียงร้องครางเบาๆ ด้วยความเจ็บปวดนั้นก็ทำให้บูมต้องหยุดมือ

“พี่บีมครับ” คนหน้าหล่อเอ่ยเรียกคนใต้ร่าง ก่อนจะเอ่ยถามคำถามที่เขาก็พอจะรู้คำตอบดีออกไป

“เจ็บมากไหม”

“เจ็บ ฮึก” คำตอบที่มาพร้อมกับเสียงสะอื้นทำให้บูมไม่ลังเลเลยที่จะดึงมือของตัวเองออกมาจากร่างกายของคนรัก เด็กหนุ่มหน้าหล่อโน้มตัวลงไปจูบหน้าผากของบีมก่อนจะกระซิบเสียงนุ่มเหมือนทุกที

“ถ้างั้นนอนนะครับ เดี๋ยวผมไปหาผ้ามาเช็ดตัวให้พี่จะได้นอนสบายๆ”


“อื้อ” บีมตอบรับคำพูดของเขา ก่อนจะพลิกตัวนอนตะแคง ขยับอีกไม่กี่ทีก่อนจะทิ้งเขาเพื่อเข้าไปดำดิ่งอยู่ในห้วงนิทราของเจ้าตัว ในขณะที่บูมได้แต่ก้มมองที่เป้ากางเกงของตัวเอง สลับกับเรีอนกายขาวเนียนของคนรักด้วยความหนักใจ



-------------
มีต่ออีดนิดหน่อยที่เด็กดีนะคะคนดี https://writer.dek-d.com/khanun-ys/writer/viewlongc.php?id=1633824&chapter=21

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น