วันพุธที่ 9 สิงหาคม พ.ศ. 2560

[Yaoi] Falling in love : 19

Falling in love : 19



บูมก้มหน้าลงไปป้อนจูบให้บีมอีกครั้ง ในขณะที่มือข้างหนึ่งก็ฉวยโอกาสปลดกระดุมกางเกงยีนส์และรูดซิปลง ก่อนที่เจ้าตัวจะล้วงมือเข้าไปสัมผัสกลางกายอันร้อนผ่าวของรุ่นพี่หน้าหวานที่ในตอนนี้มีเพียงกางเกงตัวจิ๋วขวางกั้นอยู่ มือหนาบีบคลึงเพื่อเร่งเร้าอารมณ์ของคนใต้ร่าง จนร่างกายของบีมเริ่มขยับขยายขึ้นมาสู้มือเขา บูมแลบลิ้นออกมาเลียริมฝีปากในขณะที่หยัดตัวขึ้นมามองใบหน้าหวานที่แดงเรื่อของคนรัก เด็กหนุ่มหน้าหล่อค่อยๆ รูดรั้งกางเกงชั้นในของบีมจนท่อนเนื้อของอีกฝ่ายดีดผึงขึ้นมาบ่งบอกว่าในตอนนี้คนเมานั้นกำลังต้องการการปลอดปล่อยแค่ไหน

“พี่บีมครับ” บูมเอ่ยเรียกเสียงพร่า ในขณะที่บีมนั้นตอบกลับมาด้วยน้ำเสียงที่เจือเสียงหอบหายใจอย่างหนักหน่วงกลับมา เพราะบูมขยับข้อมือของตัวเองเพื่อผ่อนปรนอารมณ์ที่ร้อนรุ่มให้กับคนรัก

“ห-หืม?”

“คนเมาต้องเป็นเมียนะครับคนดี”

“อื้อ” บีมส่งเสียงในลำคอที่บูมจะทึกทักเอาว่าเป็นการตอบรับคำพูดของเขา เด็กหนุ่มหน้าหล่อยกยิ้มมุมปาก ยืดตัวขึ้นแล้วถอดเสื้อที่ตัวเองสวมใส่อยู่ออกให้พ้นกาย โยนมันไปทิ้งอยู่ตรงมุมไหนสักมุมหนึ่งของห้อง จากนั้นจึงทิ้งตัวลงมานอนทาบทับร่างที่บางกว่าเขาของรุ่นพี่หน้าหวาน ริมฝีปากร้อนผ่าวแตะลงบนผิวเนียนนุ่มเกินชาย กดจูบและดูดดึงจนทิ้งรอยแดงจางๆ ไว้บนผิวนั้นเพื่อแสดงความเป็นเจ้าของ หากแต่บูมไม่ได้ทิ้งรอยนั้นเอาไว้ในที่ที่สามารถมองเห็นได้ง่ายเพราะเขากลัวว่ารุ่นพี่หน้าหวานจะถูกพูดถึงในทางที่เสียหายได้

มือหนาที่ร้อนจัดลูบไปตามเรือนกายที่ในตอนนี้ยังมีเสื้อยืดตัวบางปิดทับอยู่ ที่สุดท้ายแล้วบูมก็ทนไม่ได้จนต้องออกแรงกึ่งบังคับให้คนหน้าหวานยอมให้ความร่วมมือในการถอดเสื้อตัวนั้นออกไปจนได้ ริมฝีปากของบูมแห้งผากในตอนที่เขาได้มองเห็นรูปร่างของบีมเต็มตา เมื่อก่อนตอนที่เรียนอยู่ที่โรงเรียนชายล้วน บูมตั้งคำถามกับตัวเองเสมอในตอนที่เพื่อนหลายคนเริ่มมีแฟนเป็นผู้ชายด้วยกันว่ารูปร่างของผู้ชายมันน่าหลงใหลตรงไหน ในเมื่อก็มีเหมือนกันทุกอย่าง

หากแต่ในวันนี้บูมได้คำตอบแล้ว เขาได้คำตอบจากเรือนร่างของคนรักที่นอนทอดกายอยู่ใต้ร่างเขาคนนี้

ผิวกายเนียนนุ่มนั้นถูกเขาละเลียดชิมอย่างใจเย็น บูมกดจูบหนักๆ ลงบนหน้าทองแบนราบที่คนได้รับสัมผัสถึงกับต้องเกร็งกล้ามเนื้อขึ้นมา เรียวขาทั้งสองข้างถูกเขาใช้มือดันให้มันแยกออกจากกันจนเปิดเผยร่างกายของอีกคนให้เขาได้มองอย่างเต็มตา ปลายลิ้นร้อนถูกใช้ไล้เลียไปบบนริมฝีปากที่แห้งผากของตัวเองอีกครั้ง ก่อนที่บูมจะบรรจงใช้มือข้างหนึ่งกอบกุมแกนกายของคนหน้าหวานที่นอนระทดระทวยจนแทบจะจมไปกับเตียงอยู่แล้ว

บูมเริ่มการขยับข้อมือเพื่อปรนเปรอบีมที่ส่งเสียงครางสลับกับเสียงหอบกายใจที่เร้าอารมณ์ของบูมได้เป็นอย่างดี เด็กหนุ่มเพิ่มจังหวะไปตามที่เขาสังเกตเห็นได้ว่าบีมต้องการแบบนั้น ก่อนจะเบาแรงมือลงจนกลายเป็นจังหวัเนิบนาบให้คนที่นอนกัดปากต้องลืมตาขึ้นมาจ้องเขาเขม็ง

“เร็วกว่านี้สิ” บีมออกคำสั่งแม้เสียงนั้นแทบจะถูกลมหายใจของเจ้าตัวกลบจนมิด ดวงหน้าหวานแดงก่ำและเต็มเปี่ยมไปด้วยความรู้สึกที่พลุ่งพล่ายทำให้บูมอดไม่ได้ที่จะหยัดตัวขึ้นไปเพื่อป้อนจูบให้รุ่นพี่หน้าหวาน เด็กหนุ่มเพิ่มจังหวะในการขยับข้อมือมากขึ้นตามคำสั่งที่ได้รับจนกระทั่งบีมเริ่มส่ายสะโพกสวนกับจังหวะการขยับข้อมือของเขา ร่างทั้งร่างของคนหน้าหวานกระตุกเป็นจังหวะก่อนที่เจ้าตัวจะปล่อยทุกหยาดหยดของความรู้สึกออกมาจนเลอะมือเขาไปหมด

หนุ่มบริหารลดมือของตัวเองลงไปแตะเข้าที่กลีบเนื้อที่ปิดสนิททางด้านหลัง แขนข้างหนึ่งถูกใช้เป็นเครื่องมือในการดันขาของบีมให้แยกออกกว้าง ในขณะที่มือข้างที่เลอะนั้น บูมใช้ปลายนิ้วของตัวเองนวดคลึงบริเวณปากทางที่เขาอยากจะเข้าไปสัมผัสและซุกซบตัวอยู่ในนั้น หลังจากที่ลองสัมผัสภายนอกของคนรักได้สักพัก เด็กหนุ่มหน้าหล่อก็พยายามสอดนิ้วของตัวเองเข้าไปเพื่อเบิกทางไม่ให้คนที่รับสัมผัสต้องรู้สึกทรมาน หากแต่ใบหน้าหวานของบีมที่เหยเกและเสียงร้องครางเบาๆ ด้วยความเจ็บปวดนั้นก็ทำให้บูมต้องหยุดมือ

“พี่บีมครับ” คนหน้าหล่อเอ่ยเรียกคนใต้ร่าง ก่อนจะเอ่ยถามคำถามที่เขาก็พอจะรู้คำตอบดีออกไป

“เจ็บมากไหม”

“เจ็บ ฮึก” คำตอบที่มาพร้อมกับเสียงสะอื้นทำให้บูมไม่ลังเลเลยที่จะดึงมือของตัวเองออกมาจากร่างกายของคนรัก เด็กหนุ่มหน้าหล่อโน้มตัวลงไปจูบหน้าผากของบีมก่อนจะกระซิบเสียงนุ่มเหมือนทุกที

“ถ้างั้นนอนนะครับ เดี๋ยวผมไปหาผ้ามาเช็ดตัวให้พี่จะได้นอนสบายๆ”


“อื้อ” บีมตอบรับคำพูดของเขา ก่อนจะพลิกตัวนอนตะแคง ขยับอีกไม่กี่ทีก่อนจะทิ้งเขาเพื่อเข้าไปดำดิ่งอยู่ในห้วงนิทราของเจ้าตัว ในขณะที่บูมได้แต่ก้มมองที่เป้ากางเกงของตัวเอง สลับกับเรีอนกายขาวเนียนของคนรักด้วยความหนักใจ



-------------
มีต่ออีดนิดหน่อยที่เด็กดีนะคะคนดี https://writer.dek-d.com/khanun-ys/writer/viewlongc.php?id=1633824&chapter=21

สารบัญ NC [Yaoi]


Falling in love:

สารบัญ NC [Fanfiction]

MYUNGYEOL's


Songs of us the series:
[SF] A little more you (1) (2)

Sweet Desserts Collection:

Me, My ghost:
[Fic] Me, My ghost: after story

Others:

วันอังคารที่ 26 กรกฎาคม พ.ศ. 2559

[Fic] Me, my ghost: after story (myungyeol)

Me, my ghost: After story


เตียงนอนหลังกว้างภายในห้องนอนขนาดใหญ่แทบจะกลายเป็นสมรภูมิรบหลังจากที่คิมมยองซูและอีซองยอลทานอาหารเย็น และใช้เวลาพักผ่อนหย่อนใจอยู่ที่หน้าทีวีได้พักใหญ่ ก่อนที่ชายหนุ่มรุ่นพี่จะเป็นฝ่ายลากร่างบอบบางของคนหน้าหวานที่เอาแต่ซุกซบเข้าหาอ้อมกอดของเขาในขณะที่พวกเขากำลังดูละครหลังข่าวกันอยู่ การกระทำของอีซองยอลนั้นทำให้คิมมยองซูไม่อยากจะอดทนอีกต่อไป


ริมฝีปากร้อนฉกจูบเข้าที่กลีบปากนุ่มที่เผยอรับจูบของเขาอย่างเต็มใจ นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เราจูบกัน แต่มันเป็นครั้งที่เท่าไรแล้วคิมมยองซูก็ไม่อาจนับ หากแต่สิ่งที่เขารู้ก็คือเขาหลงใหลในรสจูบของอีซองยอล รวมไปถึงร่างกายหวานฉ่ำของคนใต้ร่างที่ตอนนี้กำลังบิดร่างกายอย่างทรมานเพราะการเล้าโลมจากเขาเอง


คิมมยองซูค่อยๆไล่จูบไปตามเรือนกายเนียนนุ่มของอีซองยอล พร้อมกับมือทั้งสองข้างที่ลูบไล้และนวดเฟ้นผิวเนื้อของอีกฝ่ายอย่างหลงใหลและต้องการปลุกเร้า ร่างกายของอีซองยอลนั้นเขาสามารถพูดได้เต็มปากว่าเขารู้จักมันดีเสียยิ่งกว่าเจ้าของเองด้วยซ้ำ


“อ้าขาหน่อยครับ” รุ่นพี่หน้าหล่อกระซิบเสียงพร่าในขณะที่จับขาของคนหน้าหวานขึ้นชันเข่า โดยที่อีกฝ่ายเองก็ให้ความร่วมมือโดยการแยกปลายขาออกให้เขาสามารถแทรกตัวเข้าไปได้ คิมมยองซูแตะเข้าที่ก้นนุ่มของอีซองยอลอย่างหยอกเย้า ก่อนจะส่งปลายนิ้วไปหยอกล้อกับช่องทางที่เขาปรารถนาจะแทรกกายเข้าไป เพียงแค่กดปลายนิ้วลงบนนั้นตัวของอีซองยอลก็สั่นเสียจนมยองซูต้องหลุดหัวเราะออกไป


“ฮื้อ อย่าแกล้งน้องยอลสิฮะ” ชายหนุ่มหน้าหวานพยายามจะพูดให้ดูดุ แต่เมื่ออีกฝ่ายพูดด้วยน้ำเสียงแหบพร่าเช่นนี้แล้วกลับกลายเป็นว่าอีซองยอลนั้นเพิ่มความต้องการของคิมมยองซูให้มากยิ่งขึ้นกว่าเดิมเสียอีก


วิศวกรหนุ่มขบฟันแน่น ก่อนจะสอดแทรกปลายนิ้วเข้าไปภายในช่องทางอ่อนนุ่ม ขยับขยายทางรักนั้นให้กว้างมากพอที่จะรองรับร่างกายของเขา ก่อนจะดึงนิ้วออกมาแล้วแทนที่ด้วยแก่นกายร้อนผ่าวของตนเองจนอีซองยอลที่รองรับความต้องการนี้ต้องยกมือขึ้นมาตีแรงๆบริเวณหัวไหล่ของเขาด้วยความขุ่นเคือง


“พี่... อ๊ะ... จะรีบไปท— อื้อ ทำไมครับ” เสียงที่อีซองยอลใช้พูดนั้นฟังดูกระท่อนกระแท่นไม่น้อย เมื่อคิมมยองซูเริ่มขยับร่างกายเพื่อบอกให้อีกฝ่ายได้รู้ว่าเขาคิดถึงอีซองยอลมากเพียงใดตลอดระยะเวลาเกือบหนึ่งสัปดาห์ที่ต้องห่างกัน


“ก็พี่อยากให้น้องยอลรู้นี่ครับว่าพี่คิดถึงน้องยอลมากแค่ไหน” คนหน้าหล่อว่าพลางสอดแขนเข้าที่ข้อพับเข่าของอีซองยอลแล้วออกแรงขยับกายช่วงร่างให้เร็วและแรงขึ้น ส่วนอีซองยอลนั้นก็ยื่นมือของตนมาปรนเปรอแกนกายของตนเองที่ในตอนนี้เขาเริ่มรู้สึกได้ว่าอีกไม่นานก็จะถึงฝั่งฝันแล้ว


คิมมยองซูแทรกกายเข้าออกเช่นนั้นซ้ำๆ ก่อนที่ร่างทั้งร่างจะเกร็งกระตุกให้เขาต้องรีบถอนกายออกจากร่างกายของคนรักแล้วใช้มือขยับแกนกายของตนเองจนปลดปล่อยออกมาเต็มฝ่ามือ


“คิดถึงน้องยอลนะครับ” กระซิบบอกคนหน้าหวานเสียงนุ่มทั้งยังกดจูบแผ่วเบาลงบนหน้าผากของอีซองยอลเพื่อยืนยันว่าสิ่งที่เขาพูดมานั้นเป็นความจริง ในขณะที่คนที่นอนราบไปกับเตียงเองก็ยิ้มรับคำพูดนั้น ก่อนจะพูดตอบกลับมาอย่างอ่อนหวานจนหัวใจของคิมมยองซูต้องกระตุกเพราะคนคนนี้อีกครั้ง



“น้องยอลก็คิดถึงพี่แอลเหมือนกันฮะ”



end.


ปล. จองฟิคได้นะฮะ 555555 กดตรงนี้ๆ

วันพุธที่ 23 เมษายน พ.ศ. 2557

[SF] My ex-boyfriend: Part II

“ขอบคุณนะมยองซู” คนน่ารักกระซิบเสียงแผ่ว “วันนี้ฉันมีความสุขมากเลยล่ะ”

“ฉันก็เหมือนกัน” มยองซูตอบกลับไปก่อนจะพลิกตัวมาหาซองยอล เขายิ้มให้ซองยอลบางๆ ก่อนที่มยองซูจะตัดสินใจแนบจูบลงไปบนกลีปากอิ่มนั้น เมื่อเห็นว่าซองยอลไม่ได้ต่อต้านสัมผัสของเขา มยองซูจึงดูดดึงริมฝีปากนั้นอย่างโหยหา

เขาอยากให้ซองยอลรับรู้ความในใจของเขาผ่านสัมผัสเหล่านี้

มยองซูต้อนจูบซองยอลอย่างใจเย็น คนหน้าหล่อค่อยๆประคองซองยอลให้เดินถอยหลังไปยังเตียงของเขาที่อยู่ไม่ไกล มือหนาทำหน้าที่ถอดเสื้อผ้าของอีกฝ่ายออกพร้อมกับสัมผัสผิวกายเนียนนุ่มนั้นอย่างอ่อนโยน

เพราะบางทีมันอาจจะเป็นครั้งสุดท้ายของเขาทั้งคู่

มยองซูลากฝ่ามือสัมผัสไปทั่วเรือนกายของซองยอล ก่อนจะละริมฝีปากออกจากริมฝีปากของซองยอล เขาเงยหน้าขึ้นมองซองยอลเล็กน้อย เมื่อสายตาสบประสานกัน มยองซูรู้สึกราวกับว่าเขาเห็นคำอนุญาตจากดวงตากลมโตคู่นั้น

และสติของมยองซูก็ถูกกระชากไป

ริมฝีปากร้อนแตะจูบลงบนผิวกายนวลเนียนของซองยอลอย่างหลงใหล ในขณะที่ซองยอลเองก็บิดกายรับสัมผัสของเขาอย่างเต็มที่เช่นเดียวกัน มยองซูฝากรอยที่แสดงออกถึงความเป็นเจ้าของเอาไว้บนเรือนร่างของซองยอลเพียงเล็กน้อย ริมฝีปากของชายหนุ่มสัมผัสไปทั่วร่างกายของคนที่เขารัก ไม่เว้นแม้แต่ที่ปลายเท้า

เขาอยากบอกให้ซองยอลรู้ว่าเขาจะจงรักภักดีกับซองยอลตลอดไป

มยองซูดูดดึงโคนขาด้านในของซองยอลจนขึ้นสีแดง จากนั้นคนหน้าหล่อจึงครอบริมฝีปากไปบนความปรารถนาของซองยอล เขารูดรั้งกลีบปากขึ้นพลางส่งเสียงในลำคอจนซองยอลต้องร้องครางออกมาด้วยความรัญจวน

มยองซูต้องการสัมผัสซองยอลให้มากที่สุด รับรู้ถึงซองยอลให้มากที่สุด

ความปรารถนาของซองยอลเดินทางมาถึงจุดจบ เมื่อร่างกายบอบบางนั้นกระตุกถี่ๆสองสามครั้งก่อนจะปลดปล่อยออกมาเต็มโพรงปากของมยองซู ชายหนุ่มกลืนมันลงไปด้วยไม่คิดรังเกียจ ก่อนที่เขาจะวกกลับไปกดจูบลงบนริมฝีปากอิ่มน้ำของซองยอลอยากหลงใหล

ปลายนิ้วยาวสอดแทรกเข้าไปในร่างกายของซองยอลอย่างนุ่มนวล มยองซูรับรู้ได้ว่าซองยอลคงจะทรมานไม่น้อย เพราะเสียงร้องในลำคอของอีกคนรวมไปถึงการกระตุกของร่างกาย คนหน้าหล่อรุกล้ำร่างกายของคนหน้าหวานด้วยปลายนิ้วอย่างอ่อนโยน ก่อนจะถอดถอนนิ้วออกมาเมื่อเขารู้สึกว่าซองยอลคงพร้อมกับบทรักบทต่อไปแล้ว

“อ๊ะ!” เสียงร้องด้วยความเจ็บปวดของซองยอลดังขึ้นในทันทีที่มยองซูชำแรกตัวเองเข้าไปในร่างกายของอีกฝ่าย

“ขอโทษนะซองยอล” ขอโทษสำหรับทุกอย่าง...

“ม-ไม่เป็นไร อ๊ะ”

“ฉัน...” รักนายนะ

“ม-มยองซู อ๊ะ”

“ซองยอล” มยองซูเอ่ยเรียกอีกฝ่ายในขณะที่ยังขยับสะโพกสวนเข้าออกในเรือนกายของอีกฝ่ายไม่ได้หยุด “ขอบคุณสำหรับทุกอย่างนะ”

“อ-อื้อ” ซองยอลหอบหายใจอย่างหนักหน่วงขณะที่ตอบเขากลับมา “ฉัน อ๊ะ! ฉ-ฉันก็ต้องข-ขอบคุณนาย”
ริมฝฝีปากอิ่มของซองยอลที่เผยอเพื่อหายใจทำให้มยองซูอดไม่ได้ที่จะฉกชิงลมหายใจจากอีกคน เขากดจูบซ้ำอยู่หลายครั้งในขณะเดียวกันก็กระแทกตัวเข้าไปในร่างกายของอีกคน จนกระทั่งปลายทางมาถึง

ซองยอลสลบไปด้วยความอ่อนล้า มยองซูจึงรั้งร่างของอีกคนมาไว้ในอ้อมกอด แล้วกระซิบบอกถึงความรู้สึกของตัวเองที่ข้างหูคนหน้าหวาน

“ฉันรักนายนะ”

เขาตัดสินใจแล้วว่าพรุ่งนี้ เมื่อตื่นมา ซองยอลกับมยองซูจะไม่ใช่เพียงแค่แฟนเก่า

อีซองยอลจะต้องกลับมาเป็นของคิมมยองซู...ตลอดไป...


TBC.

วันศุกร์ที่ 31 มกราคม พ.ศ. 2557

[OS] Apple Juice {myungyeol}

“ซองยอล…” มยองซูเอ่ยเรียกชื่อของคนนั่งคร่อมเขาอยู่ด้วยเสียงแหบพร่า เสื้อนอนที่ปิดบังผิวขาวเนียนในตอนนี้ถูกปลดกระดุมออกไปครึ่งหนึ่งจนทำให้คอเสื้อด้านหนึ่งตกลงไปจากไหล่มน ริมฝีปากอมชมพูตามธรรมชาติในยามปกติ บัดนี้กลับขึ้นสีแดงเรื่อจนดูเย้ายวนเกินความจำเป็น

เหนือสิ่งอื่นใดคือสะโพกมนสวยที่บดเบียนอยู่ตรงกึ่งกลางลำตัวของเขาอย่างยั่วยวน

“อื้อ…มยองซูยา…” เสียงครางหวาดดังอดจากริมฝีปากของซองยอลแผ่วเบา ดวงตากลมสวยปรือปรอยคล้ายจะปิดทว่ากลับดูยั่วยวนอยู่ในที มือเรียวสวยปัดป่ายไปตามร่างกายของมยองซูจนกระทั่งกระดุมเสื้อที่เขาสวมใส่อยู่นั้นหลุดออกจนหมด

ริมฝีปากอิ่มของซองยอลพรมจูบไปทั่วแผงอกกว้างของมยองซู ก่อนจะค่อยๆไล่ขึ้นมาที่ซอกคอ ตามส่วนต่างๆของใบหน้า และปิดท้ายที่ริมฝีปาก

“เป็นอะไรไปครับ” มยองซูเอ่ยถามอีกคน ก่อนจะยกมือขึ้นมาจับมือของซองยอลที่กำลังซุกซนให้อยู่กับที่ แต่ก็ไม่วายจะกดจูบลงบนมือเรียวสวยนั้นอย่างอ่อนหวาน

“ร้อน” ซองยอลส่งเสียงขึ้นจมูกคล้ายไม่พอใจอะไรสักอย่าง พลางออกแรงดึงมือของตนเองให้หลุดออกจากอุ้งมือของมยองซู และทันทีที่หลุดพ้นจากการเกาะกุมนั้น ซองยอลก็ไม่รอช้าที่จะปลดกางเกงของมยองซูออก

มือเรียวสวยกอบกุมแกนกายร้อนก่อนจะรูดรั้งขึ้นลงอยู่เพียงครู่หนึ่ง จากนั้นจึงหันมาถอดกางเกงของตนเองบ้าง สะโพกสวยกดลงเพื่อกลืนกินร่างกายของมยองซู เสียงครางหลุดรอดออกจากริมฝีปากดังผะแผ่ว ในขณะที่คิมมยองซูทำได้เพียงแค่กัดฟันแน่นเพื่ออดทนกับความยั่วยวนของซองยอล

มือหนาคว้าหมับที่สะโพกของซองยอลที่กำลังขยับขึ้นลง ใบหน้าหวานที่ฉายชัดถึงความพึงพอใจ ผนวกกับแก้มใสที่ขึ้นสีเลือดฝาดกำลังโน้มลงมาบดเบียดริมฝีปากกับมยองซู กลิ่นคล้ายแอลกอฮอล์อ่อนที่คละคลุ้งอยู่ในโพรงปากของซองยอลทำให้มยองซูต้องขมวดคิ้ว

“ดื่มเหล้ามาเหรอ” เขาถามออกไปหลังจากที่คนหน้าหวานละริมฝีปากออกไป

“ป…เปล่านะ” ซองยอลพูดออกมาอย่างติดขัด สะโพกสวยก็ยังคงขยับขึ้นลงไม่หยุด “ก่อนนอนก็แค่ดื่มน้ำแอปเปิ้ลไป…อ๊ะ..” เสียงหวานที่พยายามอธิบายเต็มไปด้วยเสียงครางที่เจือผสมอยู่

ยั่วยวนเสียจนอดทนไม่ไหว

มยองซูออกแรงพลิกร่างของซองยอลให้ราบลงกับที่นอนนุ่ม ก่อนจะโถมแรงเข้าใส่ร่างกายของคนตัวบางอย่างหนักหน่วงจนกระทั่งห้วงอารมณ์สุดท้ายมาถึง ทั้งเขาและซองยอลจึงจูงมือกันพุ่งขึ้นสู่จุดสูงสุด

“น้ำแอปเปิ้ลก็ไม่ต่างอะไรจากเหล้าหรอกครับ” มยองซูพูดเชิงบ่นออกมา ก่อนจะกดจูบเบาๆลงบนหน้าผากเนียน “แต่ดื่มบ่อยๆก็ดีนะ…”

ซองยอลทำหน้าสงสัยส่งไปให้มยองซูที่นอนมองเขาพร้อมกับยิ้มกรุ้มกริ่ม ก่อนจะตอบคำถามที่ไม่มีเสียงของซองยอลอย่างชัดถ้อยชัดคำ “เพราะมันทำให้ซองยอลยั่วยวนยิ่งกว่าเดิมไงครับ”

สิ่งหนึ่งที่คิมมยองซูจะขอปิดเป็นความลับไปอีกสักพักคือเจ้าน้ำแอปเปิ้ลนั้นเป็นของเขาเอง สำนวนที่เหมาะกับเรื่องนี้คงหนีไม่พ้น…

ไม่ได้ด้วยล่ะก็ต้องเอาด้วยกล…ล่ะมั้ง

[OS] Bread Sticks

“อยากจูบ ขอจูบหน่อย” ดวงตาคมสวยที่จ้องมองอย่างตรงไปตรงมาทำให้ซองยอลต้องส่ายหน้าน้อยๆ ก่อนจะขยับตัวขึ้นมาแล้วประทับริมฝีปากลงบนเรียวปากของมยองซู คนที่ได้ในสิ่งที่ต้องการลอบยิ้มกริ่ม จากนั้นก็บดเบียดริมฝีปากเข้ากับอีกคนอย่างไม่รั้งรอ

ซองยอลถูกพลิกตัวลงมานอนด้านใต้ตั้งแต่เมื่อไรก็ไม่รู้ รู้ตัวอีกทีมยองซูก็กำลังซุกไซร้ซอกคอของเขาเสียงแล้ว

“ตอนนี้บ่ายสองนะ” ซองยอลพูดเสียงนิ่ง

“สว่างไปเหรอ” มยองซูเงยหน้าขึ้นมาถาม พลางส่งยิ้มน่ารักมาให้ “งั้นผมพาเข้าห้องก็ได้ครับ ไปเถอะ”

ข้อมือเล็กถูกคว้าไว้ก่อนจะที่มยองซูจะเป็นคนดึงร่างบอบบางของซองยอลให้เดินตาม ประตูห้องนอนถูกเปิดและปิดลงแทบจะในทันที และทันทีที่ประตูปิดลงซองยอลก็ถูกบดจูบอย่างไม่ทันตั้งตัว คนหน้าหวานครางอื้ออึงอยู่ในลำคอ พลางยกแขนเล็กขึ้นคล้องคอของคนตรงหน้า ก่อนจะสอดปลายนิ้วเข้าไปในกลุ่มผมของมยองซูด้วยความวาบหวาม

“อื้อ!” ซองยอลร้องออกมาเมื่อแผ่นหลังแนบลงไปกับที่นอนนุ่ม และเขาก็ถูกทาบทับด้วยร่างกายแข็งแกร่งของมยองซู “มันใช่เวลาหรือไง!” ซองยอลบ่นขึ้นทันทีที่อีกฝ่ายละริมฝีปากออกไป

“ถ้าเป็นซองยอลผมก็กินได้ตลอดเวลาแหละ” มยองซูที่กำลังง่วนอยู่กับการถอดเสื้อผ้าของซองยอลตอบกลับมาเช่นนั้น หลังจากนั้นเพียงชั่วอึดใจซองยอลก็รู้สึกว่าร่างกายของตนกำลังเปลือยเปล่า ริมฝีปากอิ่มอ้าออกเพื่อหอบหายใจเมื่อมยองซูกดริมฝีปากลงบนโคนขาด้านใน และขบเม้มเบาๆ ก่อนจะไล่ขึ้นมาเรื่อยๆ ซองยอลก็ทำได้เพียงบิดกายรับสัมผัสของอีกฝ่ายเท่านั้น

“อ๊ะ!” เสียงหวานร้องขึ้นดังด้วยความตกใจ เมื่อคนด้านบนสอดกายเข้ามาร่างของเขาโดนไม่เตรียมการอะไรก่อน

จะบอกว่าเจ็บก็ไม่ใช่ แต่จะบอกว่าไม่เจ็บก็ไม่ใช่อีก แต่เพราะว่ามีอะไรด้วยกันค่อยข้างบ่อย ในบางครั้งมยองซูจึงไม่เคยทนที่จะเบิกทางให้เขาก่อน บางครั้งซองยอลก็อยากจะบอกอีกคนว่าอดทนให้เขาพร้อมก่อนก็ได้

โอเค อีซองยอลจะพูดตรงๆให้ชัดเจนนะ

“คิมมยองซูคนบ้า! ยัดเข้ามาแบบนี้มันเจ็บนะ!”

“ขอโทษครับ แต่ไม่ไหวแล้วจริงๆ” มยองซูกระซิบเสียงพร่า ก่อนจะกดจูบลงบนกกหูของเขา พร้อมๆกับขยับสะโพกเข้าออกช้าๆ

ซองยอลหอบครางเสียงสั่น มือเรียวสวยยกขึ้นไปโอบกอดมยองซูเอาไว้แน่น ขาเรียวอ้าออกให้กว้างข้นเพื่อบรรเทาความเจ็บปวด ก่อนที่เสียงหวานจะถูกดูดกลืนไปเมื่อคนเอาแต่ใจประกบริมฝีปากลงมา

ดูดดึงอย่างดึงดัด ขบเม้มเพื่อบอกกล่าวถึงความรู้สึก กอบโกยความหอมหวานอย่างไม่รู้จักพอ คงจะเป็นคำนิยามรสจูบของมยองซูที่ตรงที่สุด

มยองซูยังคงขยับกายเข้าออกไปหยุด ซึ่งซองยอลก็พยายามยกสะโพกขึ้นเพื่อรองรับอีกคน ริมฝีปากอิ่มแนบเข้ากำลำคอของมยองซู ก่อนจะขบเม้มเล็กน้อยให้เกิดรอยด้วยความเผลอตัว

“หืม?” มยองซูส่งเสียงอย่างแปลกใจ “ทำไมวันนี้ทำรอยให้ผมล่ะ”

“ม..อ๊ะ…ไม่รู้…” ซองยอลตอบกลับอย่างยากลำบาก ยิ่งรู้สึกว่าปลายทางใกล้จะมาถึง บทเพลงรักของมยองซูก็เริ่มจะรุนแรงมากยิ่งขึ้น ก่อนที่ซองยอลจะรู้สึกว่าทุกวิ่งทุกอย่างมันขาวโพลน

มยองซูถอนกายออกก่อนจะล้มตัวลงนอนกอดร่างบอบบางของซองยอล จุมพิตเบาที่หน้าผากมนอย่างรักใคร่

“มีใครเขามีเซ็กซ์กันตอนนี้บ้างนะ” ซองยอลเปรยขึ้นมา เรียกเสียงหัวเราะจากมยองซูได้เป็นอย่างดี

“ไม่ใช่เซ็กซ์ซะหน่อย” มยองซูว่า “ถ้าการทำกับคนอื่นเรียกเซ็กซ์ได้ แต่กับซองยอลนี่ไม่ได้จริงๆ”

“กับคนอื่นเหรอ?” ซองยอลกัดหันกรอด พลางจ้องหน้าอีกคนอย่างคาดโทษ

“แค่ยกตัวอย่างน่า เลิกมีคนอื่นไปตั้งแต่มีเมียแล้วครับ”

“เฮอะ” ซองยอลส่งเสียงไม่พอใจในลำคอ “กับคนอื่นเรียกเซ็กซ์แล้วกับฉันนี่เรียกอะไร ตอบให้มันดีๆนะคิมมยองซู”

“กับซองยอลน่ะ ต้องเรียกเมคเลิฟ” ว่าพลางกอดรัดคนตัวบางให้แน่นขึ้นอีกนิด ก่อนที่ประโยคถัดมาจะทำให้ซองยอลหน้าแดงก่ำ“เพราะที่ทำลงไปมันเป็นเพราะผมรักซองยอลไง”

คิมมยองซูคนบ้า



END.